ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි love

ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි love

ආදරේ කියන්නේ මොකද්ද කියල කවුරු හරි ඇහුවොත් අපිට හරි උත්තරයක් දෙන්න පුලුවන්ද , ආදරේ කියන්නේ මෙන්න මේකයි කියල? මිනිස්සුන්ට විතරක් නෙවෙයි සත්තුන්ටත් ආදරේ ඕනේ. සත්තුන්ට වඩා හිතන්න පුළුවන් දියුණු සමාජයක ජිවත් වෙන මිනිස්සු ආදරේදී හැසිරෙන්නේ හරිම පුදුම විදිහට. ආදරේ වෙනුවෙන් කෙනෙක් අඩද්දී තවක් කෙනෙක් හිනාවෙනවා. මිනිස්සුන්ගේ ජිවිත වලට සතුට අරන් එන්නෙත් දුක අරන් එන්නෙත් ආදරේමයි. 

ඉතිහාසය කියවනකොට අපිට හරිම ලස්සන ආදර කතා හම්බවෙනවා. ඒ වගේම දුක හිතෙන ආදර කතාත් හම්බවෙනවා. දුටුගැමුණු රජතුමාගේ පුත් සාලිය කුමාරයා රජකම අහිමි කරගත්තේ සැඩොල් කුලේ කාන්තාවකට ආදරේ කල නිසා. එතකොට ජෝදා අක්බර් ආදර කතාවත් ඉතිහාසයෙන් අපට දැනගන්න ලැබෙන ලස්සන ආදර කතාවක්. තාජ් මහල් නම් විශිෂ්ඨ නිර්මාණය බිහිවෙන්නේත් ආදර කතාවක් නිසා. ඒ වගේම අමතක කරන්න බැරි රෝමියෝ ජුලියට් ආදර කතාව ඉතිහාසයේ මතක සටහනක් වගේ. මේ පුංචි උදාහරණ කිහිපයක් විතරයි. මිට වඩා ඕනේ තරම් ආදර කතා ඉතිහාසයෙන් හොයාගන්න පුළුවන්. එත් මේ ආදර කතා පිටිපස්සේ අපි නොහිතන අපිට නොපෙනෙන දුකකුත් තියෙනවා.

ඒක මං මේ විදිහට පැහැදිලි කරන්නම්. පුංචි කතාවක්. ඔන්න දවසක් දා සිටුවරයෙකුයි එයාගේ බිසවටයි හැමදාම ආදරෙන් සතුටින් ඉන්න විදිහ හොයාගන්න ඕනේ වුනා. ඉතින් මේ දෙන්නා එක එක්කනාගෙන් අහගෙන යනකොට එක තාපසයෙක් හම්බ වුනා. ඒ තාපසය කිව්වා සතුට හොයාගන්න ඕනෙනම් හැමදාම සතුටින් ඉන්න කෙනෙක් ළඟ තියෙන කසී සළුවකින් කෑල්ලක් ඉල්ලන් එන්න කියල. ඉතින් මේ දෙන්න සතුටින් ඉන්න කෙනෙක් හොයාගෙන ගොඩක් දුර ඇවිද්දත් කසී සළුවක් හොයාගන්න හම්බුනේ නෑ. ඔහොම යන අතරේ එයාලට අහන්න ලැබුන සතුටින් ජිවත් වෙන යුවලක් ගැන. මේ දෙන්න ඒ අයව හොයාගෙන ගිහින් ඇත්තටම සතුටින් ජිවත් වෙනවද කියල ඇහුවා. ඊට පස්සේ ඒ යුවල කිව්වා ඔව් අපි ගොඩක් සතුටින් තමයි ජිවත් වෙන්නේ අපි අතර කවදාවත් හිත් අමනාපයක් වෙලා නෑ කියල. ඒ අය එක්ක කතා කරපු සිටුවරයයි බිසවයි ගොඩක් සතුටු වෙලා ඒ අයගෙන් තමන් ළඟ තියෙන කසී සළුවකින් කෑල්ලක් ඉල්ලුවා. ඒත් මේ යුවල ළඟ කසී සළුවක් තිබුනේ නෑ. මේ දේ අහපු සිටුවරයයි දේවියයි තේරුම් ගත්තා  හැම කෙනෙකුටම කුමක් හෝ අඩුපාඩුවක් තිබෙන බවත් සදාකාලික සතුටක් නැති බවත්. 

සමාජය තුල අපිට පිටින් පේන්න තියන දේට වඩා අභ්‍යන්තරය තුල තියෙන දේ ගොඩක් වෙනස්. අපි ගොඩක් වෙලාවට හරි වැරැද්ද නිශ්චය කරන්නේ පිටින් පේන දේ අනුව. නමුත් ඇත්ත තත්වය ඊට වඩා ගොඩාක් වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. ආදරයත් ඒ වගේ.  අපි  ආදරේට නම් දානවා. ඒක නිසා ආදරෙත් එක එක වර්ග තියනවා. එකක් තමයි සම්මත ආදරේ. අපි හැමෝම කැමති එකටනේ. අනිත් එක අසම්මත ආදරේ. ඇයි අපි අසම්මත ආදරේට අකමැති. ඇත්තටම අපි හොඳ නිසා ද නැත්තම් අපි හොඳ ගාගන්න හිතන නිසාද. කෙනෙකුට සම්මත ආදරයක් විදිහට දැනෙන දෙයක් තවත් කෙනෙකුට අසම්මත ආදරයක් විදිහට පෙන්න පුළුවන්. එත් අපි ඒ අසම්මත ආදරේට බනින ඒක වැරදි දෙයක් කියලයි මටනම් හිතෙන්නේ. ඒ වගේම මේ දෙකටම වඩා අපිට බරපතලව දැනෙන්නේ සමලිංගික ආදරේ. සමලිංගික ආදරේ සම්මත ආදරයක් වෙන්න බැරිද? කෙල්ලෙකුයි කොල්ලෙකුයි කරන ආදරේ වගේම කෙල්ලෝ දෙන්නෙක් හරි කොල්ලෝ දෙන්නෙක් හරි කරන ආදරෙත් ආදරේම තමයි. නමුත් අපි ඔවුන්ගේ ආදර කතා දිහා බලන්නේ වපරෙටයි. තව කෙනෙක්ගේ ආදරේට වැරදි අඩුපාඩු කියන්න කලින් ඒ පිළිබඳව මධ්‍යස්තව සිතන්න ඕනේ. බුදුහාමුදුරුවෝ දේශනා කලේ අනුන්ට දෙයක් කියන්න කරන්න කලින් තමන්ට ඒ දෙය සිදුවනවාට කැමතිද නැද්ද යන්න සිතා බලන ලෙසයි. ඒත් එහෙම වෙන බවක්නම් පෙන්නේ නැහැ. 

සමහර වෙලාවට අපිට අහන්න ලැබෙනවා ආදරේ නිසා ජිවිත අහිමි කරපු අවස්ථා ගැන. එතැන සැබෑ ආදරයක් තියනවද කියන ඒක ප්‍රශ්නයක්. ඒ වගේම ආදරේ නිසා තමන්ගේ ජිවිතේ අහිමි කරගන්න අය ගැනත් අහන්න ලැබෙනවා. ජීවිතයක තියෙන වටිනාකමට වඩා ආදරේ වටිනාකම වැඩි බව එතැනින්ම අපිට පේනවා. ඒ වගේම ආදරේට මිනිස්සු තුල තියෙන කෑදරකමත් එතැනින් පේනවා. ඔය අතර ආදරේ පරිත්‍යාග කරපු අයත් අපි අතරේ ඉන්නවා. ඇත්තටම ආදරේ කියන්නේ තමන්ටම හිමිකර ගන්න එකවත් බලෙන් ලබා ගන්න එකවත් නෙවෙයි. ආදරේ පරිත්‍යාගයක්.

ආදරේ ගැන අපි ගොඩක් වෙලාවට හිතන්නේ අපේ සංස්කෘතික වටපිටාවත් එක්ක සහ ආගමික බැඳීම් එක්ක. ඒවත් එක්ක මේ  දේවල් හොදයි මේ දේවල් නරකයි කියල වර්ග කරගෙන ඉන්නවා. ඒක නිසා අපිට ආදරේ තියෙන අඩුපාඩු පෙන්න ගන්නවා. එත් ඇත්තටම සමාජය දිහා ඇස් ඇරලා බැලුවොත්  මේ හැමදේකම තියෙන පුහු බව පේන්න ගන්නවා. ශ්‍රී ලාංකිකයෝ විදිහට අපිට තියෙන්නේ බොහොම ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයක්. ඒ වගේම අපේ සංස්කෘතිය ගත්තම බටහිර ජාතීන්ට වඩා බොහෝම ආචාරසම්පන්න ජාතියක්. අපි එහෙම කියාගත්තට අද ලංකාවේ ස්ත්‍රි දුෂණ කියක් වෙනවද ? මිනි මැරුම් කියක් වෙනවා ඇතිද මේ ලිපිය කියවන අතරේදීත්. ඒ වගේම දික්කසාද නඩු කියක් විභාග වෙනවා ඇතිද? අපේ රටේ අපි විවාහ වෙනකොට නැකත් බලනවා , හඳහන් බලනවා තවත් නොයෙක් දේවල් කරනවා. ඒවගෙන් බලන්නේ විවාහය සඳහා දෙදෙනාගේ ගැලපීම. නමුත් මේ තුලින් දෙදෙනෙක් අතර ආදරය ඇති කරන්න බැහැ. මේ නිසා තමයි බොහෝ වෙලාවට ඔවුන් දික්කසාද වෙන්නේ. 

ආදරේ කරද්දී දෙදෙනා තුලම ඉවසීම , අදහස් වලට ගරු කිරීම , නම්‍යශීලිත්වය තියෙනවනම් සතුටින් ඉන්න ඒක අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. එත් දැන් තරඟකාරි සමාජයත් එක්ක මිනිස්සුන්ට ආදරේ අමතක වෙලා. මේ නිසා හිත් රිදවීම් ඇතිවෙලා. පවුල් අවුල් වෙලා. ඒ වගේම ආදරේ සල්ලි එක්ක කලවම් වෙලා. මේ වෙනකොට මිනිස්සුන්ට ආදරේ ඇතුවත්  බැරි නැතුවත් බැරි දෙයක් වෙලා.